The rockies

The rockies. 

Vanochtend zijn we vertrokken vanuit edson richting Jasper. 150 km en toch doe je er bijna 4 uur over. Maar met al die mooie landschappen en WILDLIFE kan het zo lange duren. We waren nog geen half uur onder weg en in de verte verschenen die inmense bergen al. Als een soort onweerswolk in de diepte waarin je keek. De weg is goed en de natuur wordt steeds mooier, ook is er steeds meer kans op WILDLIFE, want de borden zien we al langs de weg. Onder het meezingen van André Hazes dook er een kleine coyote op langs de bosrand. We reden helaas te snel voor een foto, maar we zullen vast wel meer dieren zien. Bijna bij Jasper ligt Pocahontas een klein dorpje met de miette hotsprings. 17 km van de highway af dus dat valt nog mee. We besluiten om er naar toe te rijden en komen onderweg op deze verlaten weg in the middle of nowhere de Franse mensen tegen die we 400 km terug ook tegen kwamen. Een lief oud stel die dezelfde bus hebben, hoe toevallig. We praten even en rijden weer verder. Aangekomen bij de hotsprings, auto parkeren en er naar toe. Wat een lachertje. Het is gewoon een zwembad waar je de chloor geur al ruikt voordat je er bent. Het is bomvol in 4 kleine badjes. Na 1 minuut gekeken te hebben  gauw weer verder rijden. We lachen erom en balen niet. In Jasper gaan we op zoek naar een camping waar we 3 nachtjes blijven om verder te trekken over de icefield parkway. De mooiste highway van de wereld. We checken in bij whistler camping, deze camping was vorig jaar vol. Op zich niet gek, want dit is 1 van de weinige hier. Deze camping is zo groot, het heeft ongeveer 57 straatjes met daarin plaatsen van A-R. Wij zitten 2 nachten op 11a en de laatste nacht op 6-i. We gooien Basher vol met hout en beginnen direct na de boodschappen met fikkie stoken. De Dutch oven is al veel gebruikt en ook vanavond weer. Geen gas of pannen, maar alleen het kampvuur. De dutch oven zit vol met spruiten, bloemkool, wortels, champignons en knoflook. Een beetje bbq saus en knoflook erover, deksel er op en hoppa op het vuur. Deze manier van koken gaat zo snel! De grill plaat met een striploin steak en een T bone steak, ik krijg zo weer honger...  De volgende ochtend rijden we richting pyramid lake een meertje tussen de bergen met een zandstrandje. Hier vieren  we 2 dagen siësta, een beetje rust na de vele kilometers en weg van de drukte. De 2 dagen vliegen voorbij en op onze laatste avond gaan we eten bij Olive. Hier hebben we vorig jaar ook gegeten. Een echt goed restaurantje waar de locals komen en geen hordes toeristen. Hier komen we ook de Hollanders uit Naarden tegen. Een leuke familie die met een camper (grootste van het grootste) rondreizen. We kijken met hun de laatste 5 minuten van Nederland Brazilië.  Een mooie afsluiting van het wk. Na het eten terug naar de camping en naar een andere plek, wat voor Jeroen Jane en Giovanni een bijl oplevert. Mensen waren die vergeten dus scheelt hun weer een 20 dollar. De dagen gaan hard en de tijd vliegt, we hebben bijna geen besef meer welke dag het is. We leven er ook naar en kijken niet of het nou zondag of woensdag is. Best apart. We rijden de volgende ochtend richting banff over de icefield park way. De mooiste snelweg van de wereld. Waar veel te zien is qua natuur en hikes en natuurlijk WILDLIFE. We besluiten de 93a te nemen, dat is een B weg langs de highway. Niet lang na deze weg genomen te hebben zien we de eerste zwarte beer, een kleintje die zich na het eten krabt tegen een boom met z'n rug en klauwen. Niet veel verder moeten we snel remmen, want er steekt een grizzlybeer over. Zonder blikken of blozen steekt ze de highway over en verdwijnt in de bossen. Toch wel bijzonder die beren. We stoppen bij de Columbia icefields, een gletsjer die sinds 1908 al flink afgenomen is in grootte. Sinds die tijd is het denk ik afgenomen met honderden   Meters. Je kunt er boven op rijden maar dat kost zo ongeveer 100 dollar. We besluiten om er naar toe te lopen. Een klein stukje lijkt het. Maar Manon neemt een tempo aan waar je u tegen zegt en mijn hartslag gaat in 30 seconden van 80 naar 180. Na ongeveer 10 minuten zijn we aan de voet van de gletsjer, en is het toch wel imposant om te zien dat het ijs zo massaal is. Het windje is straf en gelukkig maar, want het is de laatste dagen ruim boven de 30 graden en zoals het er nu uitziet wordt het warmer. Oef. Kelowna voorspelt 40 graden! We houden niet van vakanties in Turkije maar het begint er langzaam wel op te lijken. Op de weg richting banff wordt het steeds mistiger en de zon verdwijnt langzaam. Bosbrand! Manon wordt enthousiast en vindt het wel cool, ik ook zolang het maar niet te dichtbij komt. We stoppen op ongeveer 50 km van lake Louise en praatten wat met een ranger en laat ons zien hoe groot het vuur is en hoe lang het al woekert. Op 3 juli is de brand ontstaan door een blikseminslag en ze houden het nu in bedwang. Ze doven het niet, zo is de natuur zeggen ze. Wij zorgen alleen dat het niet te dichtbij de weg komt. Heel apart. We kunnen nog net doorrijden en hebben geluk. De man die de highway afsluit wil ons er nog doorlaten en verder is de weg dan afgesloten voor de rest van de dag en nacht. Om 7 am gaat hij weer open. We zitten nu aan mosquito river camping. Niet echt uitnodigend, maar het plekje is super. Aan een lopend riviertje wat ijskoud is, naast een Duitser die ruzie ging maken met Manon omdat hij z'n truck niet voor z'n camper kon zetten. Dwaas! Met z'n omgekeerde glimlach. Alleen maar klagen over wat alles kost. Ze zijn net wereld kampioen geworden en geen greintje vrolijkheid. Soep staat op het menu en Manon maakt alvast vuur zodat ik nog even kan typen in de zon met uitzicht over de bergen, het geluid van een riviertje, drankje erbij.....Life is Good!

12 beren waarvan 1 grizzly 
2 coyotes 
Veel eagles
2 Fin whales
Een groundhog die na het voeren van salami onze campingdier is geworden.
Veel elks ( een groot soort hert)
3 elanden 
2karibou