YUKON, NOORDERLICHT- ALASKA

We zijn weer onderweg vanuit terrace richting yukon. Yukon is het meest noordelijk liggende provincie van canada samen met de north west territories. We zijn nu 2 dagen onderweg en zijn aangekomen bij watson lake een plaatjes net over de grens van british Columbia en yukon. Onderweg veel gezien op een hele mooie weg. De cassier highway 37 is een super mooie weg en qua asfalt ook nog goed. We zijn vanuit terrrace richting Watson lake overnachten we bij mezidian lake national park een mooie camping aan het meer. We zijn weer in de natuur en de rv campings zijn er niet meer zoveel. Geen electriciteit geen water, alleen een shit hole. Wat wel is met deze campings is dat ze goedkoop zijn en dat ze vaak de mooiste plekken hebben. Dat komt omdat het government campings zijn, we betalen hier 16 dollar voor een overnachting. Onderweg hier naar toe veel WILDLIFE gezien, 8 beren in totaal.  Een moeder met 3 cubs en 1 zwarte beer die wel heel dichtbij de auto kwam. Hij stond zowat onder het raam en we dachten die klimt zo naar binnen. Totaal niet bang en dat komt denk ik door ons mensen, ze worden gevoerd en daardoor zijn ze niet meer bang. Helaas komen ze dan teveel bij de weg en kunnen ze worden aangereden. Als je ze zo ziet lopen zien ze er zo lief uit. We rijden de volgende dag door richting watson en stoppen nog even bij een rest area om een eitje te eten, hier staan 2 mensen die Nederlanders blijken te zijn. Leuke gesprekken worden gevolgd door een fluitje van een man iets verder op en schreeuwt watch out There is a bear coming your way! Niet gezien wel gehoord. De vrouw van die man loopt richting de wc en ik loop haar tegemoet, om te kijken of ik de beer om de hoek kan zien. Niet dus. Ze gaat naar de wc, ik ook. Als ik buiten kom zie ik die man boos op haar zijn, dont you walk up There when There is a bear, stupid! Dit zij die met patronen en z'n Shotgun in zijn handen, haha. Moet je in Nederland doen, ben je direct op SBS6, RTL late night, NOS, ZDF, ard. We lachen er om. We zijn bijna bij watson lake en hebben het bordje yukon al gezien. Het viel achteraf allemaal mee met de kilometers en tijd. Dus we besluiten om door te rijden de komende dagen. Misschien toch alaska, maar eerst kluane national park. Aan de grens met alaska. We rijden nu op de alaska highway die begint in dawson creek. Mooie vergezichten, landschappen, ontelbare bomen, met 1 woord: het noorden is zo mooi!!!!! En het zou nog mooier worden. Eerst watson lake, een klein dorpje met 800 inwoners, een supermarkt, tankstation en 2 tourist atractions. De eerste id heel grappig, een soldaat is ooit begonnen met een plaatsnaambordje op te hangen, omdat hij heimwee had naar huis. Nu nadat heel veel mensen het leuk vonden om ook hun plaatsnaambordje op te hangen is het een bos van borden. Duizenden borden van over de hele wereld. Ook Nederlandse borden, zoals Eindhoven, Maastricht, etc. Wij doen dit wel op de terug weg als we hier weer langs rijden. We blijven hier een nachtje om door te rijden naar kluane national park. Met de hoogste berg van canada. De mount logan. En het grootste meer van yukon, kluane lake. Tussendoor nog even een nachtje in whitehorse waar we de oude ss klondike bekijken. Een oude stoomboot wat vroeger gebruikt werd voor de handel tussen deze stad en dawson city. Best interessant.  Wikipedia. We rijden over de alaska highway richting kluane en het uitzicht is zo mooi! Geen spijt dat we dit gedaan hebben. We hebben nog 5,5 week en de tijd dringt met al deze afstanden. Aangekomen in haines junction kijken we bij de visitors centre nog even op de WiFi voor het noorderlicht bericht. Ik heb een site gevonden die een prognose maakt waar en hoeveel kans het te zien is. In onze regio is het level 5. Dus vrij hoog denk ik. We gaan naar de camping kluane lake en staan aan het water. We zijn alweer een week of twee gewend aan de campings zonder stroom en water. Dus we blijven hier 3 nachtjes. Lekker de natuur en geen stad of drukte. We hebben nu al bijna een week geen service en dat is ook wel lekker. We eten wat en stoken een vuurtje en beseffen dat het al gauw laat wordt, alleen aan de lucht of zon is dat niet te zien. Om 23:00 is het nog licht. Lekker! We besluiten om maar wakker te blijven vanacht. Althans ik, Manon ligt in bed en als er iets is dan waarschuw ik haar. Rond 23:30 wordt het wat donkerder en de sterren beginnen te komen, ook diverse lichtstrepen waar ik op zich al wel enthousiast over was. Manon is nog niet erg overtuigd en blijft nog liggen. Rond 02:00 praten we wat met elkaar, ik tegen de Bus aan leunend en Manon in bed op de 2e verdieping. Dan begint er iets te komen. 4 lichtstrepen gevolgd door nog meer vage lichtstrepen. Manon sprint uit bed, Ik schreeuw de halve camping wakker. Zo ook onze buren die daar toch wel dankbaar voor waren. Het begon! Overal was licht en vegen, en stralen vielen uit de hemel! Wat geweldig. We weten niet waar we moeten kijken, het is zo overweldigend. Na een kwartier is het afgelopen en verdwijnt het langzaam! Snachts in bed praten en we lachen erover dat we ook dit hebben mogen zien. Aurora borealis! Pffff ongelofelijk. De volgende dag staat nog de glimlach erop, maar na een paar uur niet meer. We besluiten na een zeer korte nacht te gaan hiken. De sheep creek. Een pittige hike up up up 5 km. Op de helft  is er een Mega mooi uitzicht over de gletsjers en meer. Nog heel even verder lopen. We zijn niet moe maar hebben geen zin meer, wel moe dus. We lopen terug naar beneden en het voelt toch voldaan. Nog 1 nachtje hier en dan door rijden. Onderwerp terug praten we over wie onze nieuwe buren worden. Hopelijk leuke buren zeggen we. We komen aan op de camping staat daar een mega camper met auto als aanhanger. We worden direct gevraagd of het lukt met inparkeren anders kan hij de zijkanten wel inhalen zegt hij. Aardig.  Daarna praten we en praten we en lachen we. En nemen we een kijkje in hun camper. Heel mooi, en ruim. Zelfs een afwasmachine! Sue heet ze en is gek van fotograferen alleen lukt het haar niet zo goed, dus ik help haar.  Binnen laat ze haar foto's zien, en Dominic z'n vis foto's. We krijgen zelfs een stukje gerookte zalm mee. Heerlijk! Snachts weer op in de hoop dat we het noorder licht weer zien, helaas. Ook voor sue want die kijkt ook al drie nachten achter elkaar.  De volgende dag een hang dag, beetje aan het water zitten, vissen, hangen, steentjes keilen over het water, en foto's maken. We hebben het heel leuk met z'n vieren! Een mooi leven hebben ze, gepensioneerd en niet weten waar je heen gaat, of wanneer je naar huis gaat. Met andere woorden hun genieten van het leven zoals meer mensen het zouden moeten doen. We vertrekken de volgende dag richting Tok, alaska wat ongeveer 5 uurtjes rijden is. Wat een mooie weg is dit qua uitzicht.  De te berijden weg is zachtgezegd slecht, heel slecht. Tussen de Canadese grens en Amerikaanse grens zien we nog 2 elanden grazen,mooi! We komen aan bij de grens en de custom mensen zijn aardig. Onze esta moest aangepast worden voor een VIsum dus moesten we even naar binnen. Een aardige man hielp ons, die als hij streng was nog aardig was. Dus all Good en we zijn in de U.S.A ALASKA. We rijden nog een tijdje door richting tok waar we op een goede camping staan. En eindelijk even kunnen douchen! En de was doen. Dit was wel nodig. Morgen rijden we richting denali national park, om hopelijk een glimp op te vangen van mount mc kinley de hoogste berg van noord Amerika. Al met al yukon en alaska maken hun woorden waar, het is hier amazing!