HEADING WEST

HEADING WEST. 

We zijn nu niet erg up to date, maar proberen een inhaalrace te maken met onze blog. Op het moment dat ik dit typ zijn we onderweg naar calgary. Nog 96,2 kilometer, maar ik denk dat dat we de eerste camping pakken die we tegen komen. Maar goed eerst nog het verhaal vanaf vorige week vrijdag, de dag van vertrek uit listowel. A place we never forget. 

Vrijdag ochtend om 07:00 Harriet doei zeggen, bus inpakken en opweg richting tobermorey. Tobermorey is een plaatsje waar de ferry vertrekt. De chee chee maun ferry. Over hudson lake. Maar eerst 250 km rijden in Basher. Wegen zijn goed en alles gaat volgens plan. Het mooie is als je zolang weg bent, je eigenlijk geen plan hebt. Dus ajuu plan. aangekomen bij tobermorey uiteraard naar het visitors centre. WIFI!! En ook uitleg over wat er daar te doen is, misschien is het wel leuk om daar nog even te blijven.  We zitten in het bruce penensuila national park en besluiten om  een nachtje te blijven aan Cyprus lake. We hebben de ferry geboekt voor de volgende dag om 20:00 s'avonds dus we kunnen hier nog mooi even rond hangen. Op de camping aan het meer is een hike, volgens Manon een kleine...... Dus we beginnen te lopen rond 19:45 en voordat we bij de hike zijn hebben we er al ruim 4 km opzitten dus beloofd wat. We gaan een hike nemen naar Grotto. Eenmaal aangekomen was het zeker de moeite waard! Wat een uitzicht, helder water, witte keien, en een zonsondergang. Na een paar foto's en Ff gehangen te hebben doorgelopen richting de camping. Het begon al te schemeren en rond 22:30 waren we terug op de camping. Ik hoor Manon nog zeggen, is maar een klein stukje. Volgende ochtend naar het strand aan lake hudson. Lake hudson is het grootste meer van canada en misschien wel groter als Nederland. Heerlijk even een dagje aan het water, en daarna doorrijden naar tobermorey. In tobermorey nog even gegeten, rondgelopen en voetbal gekeken. Op naar de ferry voor de oversteek van 2 uur en dan richting het westen. Ruim 2500 km snelweg. Onze eerste echte tussenstop tussen hier en calgary is drumheller maar dat is dus nog een eindje rijden. Tussendoor hebben we verscheidene campings gehad en hebben er rustig over gedaan. Ik denk in totaal 4 dagen. Om uit Ontario te komen ben je wel even bezig en soms lijkt er geen eind aan te komen. Op de grens van Ontario en manitoba zagen we een mooie zwarte beer te zoeken naar besjes. Toch wel bijzonder. Onderweg tijdens het tanken in manitoba kwamen we een bijna dezelfde camper tegen, en we wouden toch wel weten hoe die er uit zag van binnen. Darren en z'n vader lieten hem met trots zien en we praatten wat over onze avonturen tot nu toe. Hij vroeg of we nog naar calgary gingen en we twijfelden eigenlijk om ja te zeggen, omdat we het ook niet zeker wisten. Dus hij haakte maar in en zei dat we zijn oprijlaan wel mochten gebruiken! Hoe aardig is dat! Iemand die je totaal niet kent staat dat toe! Geweldig! Zo gezegd zo gedaan. Richting calgary, we hadden alleen 2 dagen niet gedoucht en wisten dat als we op z'n oprij laan gingen staan niets hadden. Dus op zoek naar camping, wat geen eenvoudige opgaaf was en die vanwege de stampede compleet vol waren. Wel konden we op de laatste camping voor we de stad binnen reden douchen! Zo fijn! 2 loonies en lekker douchen ( looney is een beschermde vogel en zo wordt de dollar hier genoemd).  Op naar erltonstreet south west calgary. We zagen de kermis al en het huis was dichtbij volgens de gps. En ja hoor om de hoek, hahha perfect! Even melding maken bij de buren dat we daar bleven. Dit was me een kast van een huis! De voordeur leek wel de openingsduel van het kasteel van Harry Potter. 30 sloten en alarm.  De vrouw begreep me niet goed en nadat de man erbij kwam was het goed. Hop de kermis op, beetje vergelijkbaar met oktoberfest in München. En dan daarbij ook nog een groot stadion voor de rodeo, en races. De volgende dag na een goede nachtrust weer terug de kermis op en een kaartje halen voor de show s'avonds. Een grand finale met als afsluiting vuurwerk. Zwaar illegaal vuurwerk. Overdag zijn we calgary even in geweest en hebben daar de indianen hun verhaal in dans zien doen. Best indrukwekkend. Het is een apart soort volk en zo leven ze ook. Ze vinden nog wel dat ze onderdrukt worden. Het is tenslotte ook hun land, vind ik. The frist nations worden ze genoemd. We gaan in de stad nog even de wedstrijd kijken tegen porto rico en die word gelukkig gewonnen. Maar ja iedereen weet hoe dat afloopt en helaas gaan we voor de derde plek. Manon was af en toe zenuwachtiger dan ik, haha. S'avonds naar de avond show en het begon met races.  4 paarden met wagen streden tegen elkaar een soort timetrial. Eerst moeten alle 4 de wagens een soort achtje maken en dan racen ze de track rond, mooi om te zien. Maar na de races zijn we maar gegaan want linedancing en kinderkoren is niet wat voor ons.