CUSTOMS DROMMELS DROMMELS, EN SPANNINKS

goeiemorgen mensen!!

hier dan ons eerste blog.

Na een rustige vlucht en een iets meer onrustige aankomst in canada zijn we aangekomen in canada.
De vlucht was rustig, geen turbulentie maar wel een niet zo comfortabel vliegtuig. 2 filmpjes een uurtje slapen en toen 
al aankomst in toronto. Door naar de customs ( douane). een in mijn ogen vriendelijke medewerker gaf ons een roze streep op
ons aankomstformulier, ik dacht: perfect we zijn binnen en mogen doorlopen... helaas we moesten linksaf slaan waar anderen door mochten lopen.
eenmaal linksaf stondt er een flinke rij voor de balies 1 tm 19 met 5 mensen aan het werk. Lang wachten en niet wetende of we het land wel in mochten gaan, ik 
kwam er in 1 keer achter dat ik het aantal dagen van ons verblijf verkeerd had ingevuld! shit! dat wordt uitleggen. Na een half uur waren we eindelijk
aan de beurt en liepen we samen naar de medewerker aan balie 4, een nors kijkende man. het eerste wat hij zei was: are you guys married? wij eeeuuh nee, then she 
has to go. dus manon weer terug naar de rij. hij ging mij vragen wat we gingen doen in canada. ik zei genieten van het leven samen met haar.ok bring her back.
dus manon komt er weer aangelopen, give me your passport and sit over there... De toon was alles behalve hem vriendelijk, en ik begon hem toch wel een beetje te 
knijpen. ik zei nog tegen hem : i'm a bit nervous, waar hij me streng aankijkt en zegt YOU SHOULD BE! FUCK!! waar gaat dit heen. na veel vragen van hem en 
antwoorden van mij, kwam er toch een kleine glimlach op zn gezicht. Its ok she can come back to us. Na een bilzwetend kwartiertje wat wel 4,5 maand leek kregen we
toch een toegang tot canada BAMM STEMPEL. 
Nu de billen droogmaken en op zoek naar Vern die ons komt ophalen. Binnen een half uur stond hij er, en reden we ongeveer een uur om uiteindelijk in Listowel
Onderweg veel boerderijen van de Amish en mennonieten een zwaar en strenge gemeenschap met de oude klederdracht ( compleet zwart) en koets met paard ervoor.
Deze mensen leven sober en apart. Geen stroom, geen auto's, kinderen lopen mijlen tom naar school te kunnen, en wat ik het meest typisch vondt was dat in een weiland 
2 kinderen paardje speelden en renden door de wei. deze mensen leven zonder snufjes, ipads, hayday, of COC. Eenmaal aangekomen op de Huney Du Ranch werden we hartelijk
ontvangen door Harriet en Amanda. super gastvrij in een mooi huis, typisch amerikaans. een mooie grote open keuken, grote woonkamer, en een kelder met pooltafel,
bigbigscreen, airhockey, en een bar. Nice! (denkend aan wat ik eerder zei over de mennonieten of amish is dit het tegenovergestelde). Wij krijgen een eigen cabin, in verns
mensroom, or mencave zoals amanda zegt. een grote garage met een corvette, een mustang, en een harley. misschien als  het beter weer wordt gaan we een ritje maken.
eenmaal alles weggebracht en geinstalleerd, een biertje met Vern en dan slapen. De volgende dag beetje helpen hierop de farm, vijver schoonmaken, kikkers vangen en chillen.
onder toezicht van Radar ( een kleine ezel ) genieten van het zonnetje en een beetje het pad aanvegen. savonds na het eten, gingen amanda manon en ik een ritje 
maken op de Gator een 4x4 buggy! door de bossen heen crossen en door poelen heen. We kwamen van een recht stuk bospad en zagen een flinke poel, gingen we toch maar niet doorheen.
dus verder rijden. langs de bomen waar de maple sirop uitgehaald wordt,( komen we later op terug) . toch maar even terug naar de poel, amanda en wij kijken elkaar
aan en LETS GIVE IT A TRY dus vol gas de hoek om. en na 3x heen en weer BAM VAST en water tot 60 cm hoog in de buggy aha.. oh shit zei amanda now my dad has to
come with the tractor, to pull us out hahaha. Vern is zo'n goede en positieve kerel, die is een halve seconde kwaad en dalen lacht hij alweer. Maar nu toch iets minder.
dus eerst een flink stuk teruglopen naar de farm, en vern het verhaal vertellen. Vern bedenkt zich niet en pakt de tractor, en wij lopen weer die kant op 
samen met Cole, Izzy en archie. 2 honden en een kat. eenmaal daar trok de tractor de gator eruit alsof het niets was. Gelukkig zat er geen water in de motor
en konden we gewoon terug skeurn. vern verwachtte wel dat we de gator schoon gingen maken, zo gezegd.. maar hij pleurt de trekker ernaast en zegt doe deze ook maar 
met een glimlach. Wat lachen vandaag. Zodra alles klaar en schoon is, voor het huisje zitten met een biertje en wijntje. Dit waren dag 1 en 2. Het is tot nu toe
super hier, en maandag vertrekken we voor 3 weken naar het oosten samen met amanda. Zij heeft daar nog wat bekenden waar we naar toe gaan, en aparte mooie dingen
gaan zien en beleven....